Coco Film Yorumu

FİLM ADI: Coco

ORİJİNAL ADI: Coco

YÖNETMEN: Lee Unkrich

PUANI: 8.5

ÖDÜLLER:

En İyi Animasyon Filmi

Film Eleştirmenleri En İyi Animasyon Ödülü

En İyi Animasyon Film

Satellite En İyi Animasyon Filmi Ödülü

En İyi Animasyon

Uzun Metrajlı Animasyon Filmi Dalında Yılın Yapımcısı

New York Film Critics Circle Award For Best Animated Film

ADG Excellence In Production Design Awards- Animated Film

Blimp Award For Favorite Animated Movie

Empire Award For Best Animated Film

YORUMUM:

Bu filmin yorumuna böyle başlamak istiyorum “ Müzik mi? Aile mi?”

Hayallerinizin peşinden mi koşarsınız yoksa aileniz zoruyla istemediğiniz geleceği mi yaratırdınız?

Bu soruların temeli bu ailemizin en geçmişine dayanıyor büyük akrabaları zamanında müzik ile uğraşırken ailede ki erkek müzik uğruna ailesini terk ediyor. O yüzden aile ve sıra gelen kuşakları müzikten nefret ettiriyor. Aile bir ayakkabıcı olarak tekrar diriliyor. Ama ailenin en küçüğü Miguel onlar gibi değil. O müziği seviyor ve müzisyen olmak istiyor ailesi son anda bunu öğrenip karşı çıkıp gitarını kırsa da Miguel bundan vazgeçmiyor. Ailesinin aile büyüklerinin olduğu fotoğraflı odada en büyüklerin resmi yere düşüp kırılınca aslında fotoğrafın devamı olduğunu görüyor. Gitarlı bir fotoğraf ama kişinin kafası yoktu, ama gitarından onun hayran olduğu Ernesto de la Cruz’un gitarı olduğunu düşünüp daha da seviniyor ve bu onu gaza getirip  Yaşadığı yerde -o zaman bir tören düzenleniyor- orada bir müzik yarışması olacak ama gitarı olmadığı için katılamıyor etrafındakilerden rica etse de hep olumsuz tepki alıyor. En sonunda dünyaca ünlü müzisyen Ernesto de la Cruz’un müzede sergilenen gitarını alıyor. Tellerine dokunurken birden ölüler dünyasına geçiyor. 

Burada ölmüş aile büyükleri ile karşılaşıyor. Aile büyükleri hayır duaları ile Miguel’ i geri döndürmeye çalışırken şartlarda bir daha müzik yapmamasını söyleyen aile büyüğünün şartını kabul etmeyip onlardan kaçıyor ve onun büyüğü olduğu için Ernesto de la Cruz’u bulup ondan hayır duası almak için yola çıkıyor.

Yolda bir arkadaş ediniyor kendisine ve onunla birlikte Ernesto’yu arıyorlar buluyorlar ama yanlış yoldan gittiklerini en sonda fark ediyorlar asıllar her zaman yanındaymış –filmi izleyince fark edeceksini.

 Film ölüler dünyasında geçse bile bu kadar sıcak ve samimi bir öykü yarattıkları için çok beğendim. Hem büyük bir artı olarak müziğin kullanılması ve o müziklerin hoş melodileri insanı bağlaması filme hep artı puan kazandırıyor.

Bu film sadece çocukların değil büyüklerin de izleyebileceği bir başarılı bir animasyon. Uzun süredir beni bu kadar etkileyebilen bir animasyon izlememiştim. Bir kere de izlerim bin kere de tarzı. Disney ve Pixar iyi iş çıkardınız

Filmi hala izlemediyseniz hadi ne duruyorsunuz izleyin!! Keyifli seyirler

PUANIM: 5/5

FRAGMAN: